سالهاست که از حضورمان بر روی زمین میگذرد.
دورانی پر از تاریکی و روشنگری
مدتهاست که بشر دور از مبدا خود غریبانه روی زمین خدایش زندگی می کند .
دراین مدت کم نبودند انسانهایی که راه زندگی در این دنیای زمینی را پیدا کرده وبه دنبال آرامش دیگران راه هدایتگری را برگزیدند. و پا به پای برگزیدگان عالم در پی هدایت بشر به حرکت به سمت خاستگاه اصلی خود بودند .
یارانی که در عصر معاصر اگر چه کم نیستند ولی زیاد هم نیستند .
که اگر کافی بودند امروز مولایمان اینجا بود
کاش بفهمیم که هنوز 313 نفر نشدیم ویا حتی جز سربازان 313 نفر .
زندگی دنیوی کورمان کرده خدا را که نه تمام نعمت هایش را می بینیم وبی اعتنا از کنارش می گذریم . دلم برا ی وجودی که مهدی (عج) را از ته دل وبا تمام وجود لمس کرده باشد تنگ شده است .
دلم برای قلبی که نفسش به دم مولایم گرم شده باشد تنگ شده است .
کاش رها شوم از این پیله دنیا .
مولای من کمکم کن که خود گرفتارم.
سرور من نگاهم تو را میخواند و نیازم تو را می بیند .
اما افسوس...
نوشته شده توسط ضیافت .
.: Weblog Themes By Pichak :.
