اینکه به ی چیزی خودتو بچسبونی تا بگی اون برای تو هست شاید ساده ترین تعریفی باشه که بشه از تعلق گفت ولی نه اینکه لزوما این تعریف درستی باشه ،
مدتهاست که وقتی ی مسابقه ورزشی (خواه هر رشته ای ) در خارج از ایران برگزار میشه اولین چیزی که فارغ از نتیجه تیم ها برام جذابیت داره ،حضور هموطنام تو ورزشگاهها برای حمایت از تیم یا افراد عضو کشورم هست ،شاید بنده خدا سالها از وطن دور بوده باشه ولی برای حمایت بچه های ورزشکار ایران به هر وضعی هست خودشو به ورزشگاه می رسونه و خلاصه ی جوری حمایت خودشو از ایرانیها نشون می ده .
فرای این مسابقات و خود رشته ورزشی که شاید بخشی از دلایل حضور این هموطنان خارج نشین در ورزشگاها و یا محل اقامت تیم های ملی ایران باشه ، ی دلیل خیلی خیلی مهم تر و اگه اغراق نباشه تنها دلیل محکمی که میشه این حضور رو توجیه کنه حس دلبستگی و تعلق به جایی و مکانی باشه که اگر چه فرد ازش مدتهاست دوره ولی خودشو متعلق به اونجا میدونه.
حضور حداکثری ایرانیها در ورزشگاههای المپیک لندن ،مسابقات کشتی بین ایران و آمریکا در قلب امریکا،مسابقات فوتبال جام ملتهای آسیا در استرالیا و حتی بازی دوستانه تیم فوتبال ایران با سوئد و... نمونه های از حس بلند و مقدس عشق و احساس تعلق و دلبستگی به جایی به نام ایرانه .
فارغ از هر نوع عقیده ، مذهب و آیئنی ،وجه مشترک همه این حضور ها فقط ی چیزه و اون حس تعلق به ایرانه .
خدایا کمک کن ،این نعمت رو از دست ندیم و با کج سلیقگی های سیاسی خطی بین ایرانیها نکشیم و به نام مذهب مجوز ایرانی بودن و نبودن برای کسی صادر نکنیم .
من هم عاشق ایرانم و به آن و به همه هموطنانم عشق می ورزم .
خدایا کمک کن تا فارغ از هر زنده باد ومرده باد، سر به راه مملکت نهیم.
مام میهن عاشق صلح و صفاست
نوشته شده توسط ضیافت
.: Weblog Themes By Pichak :.